Hip-hop jako subkultura

Hip-hop jest nie tylko stylem muzycznym, ale również całą narosłą wokół niego subkulturą, która wciąga nie tylko młodych, ale również ma wielu dorosłych admiratorów, którzy dorastali z nią w latach osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych. To Stany Zjednoczone w latach siedemdziesiątych stały się kolebką subkultury hip-hopowej, która niezmiennie od lat związana jest z kulturą miejską.

Na kulturę hip-hopu składa się kilka głównych elementów. Są to:

– DJ-ing – sztuka prezentowana przez osoby zwane DJ-ami, która polega na specjalnym posługiwaniu się gramofonem w celu tworzenia breaków, scratchy, beat jugglingów, które są charakterystyczne dla muzyki hip-hopowej

– rap – rapowanie, które określane jest także jak MC-ing, oznacza recytowanie i wypowiadanie rymujących się ze sobą słów w rytm muzyki

– graffiti – jest ono związane od lat z subkulturą hip-hopową, wywodzi się oryginalnie z lat sześćdziesiątych ubiegłego wieku, gdy gangi stosowały malowanie murów jako znakowanie swojego terytorium

– B-boying – rodzaj tańca charakterystyczny dla kultury hip-hopowej, który wymaga odpowiedniego poczucia rytmu i kondycji, w jego ramach staczane są także „bitwy”, które polegają na publicznym przedstawieniu zdolności tanecznych

– beatbox – forma tworzenia dźwięków, na przykład perkusji, basu, odgłosów zwierząt z użyciem własnych narządów mowy

Oczywiście, ważnym elementem tworzącym wizerunek subkultury hip-hopowej jest także odpowiedni styl ubierania się, niezgoda na zastaną rzeczywistość, bunt wobec niej, specyficzny język.